Streszczenia Szczegółowe Popularnych Lektur Szkolnych od Gimnazjum do Liceum

Szybkie wybieranie streszczeń:   Dyskusje na forum:

Analizując fragmenty „Przedwiośnia”, „Granicy” i III cz. „Dziadów”, porównaj kreacje matek.

Analizując fragmenty „Przedwiośnia”, „Granicy” i III cz. „Dziadów”, porównaj kreacje matek. Określ wzajemne relacje między matką i dzieckiem, wykorzystując także znajomość utworów.

W trzech wyżej wymienionych utworach matki nie są bohaterkami pierwszoplanowymi. W „Przedwiośniu” i w „Dziadach” są one oddane, kochające, poświęcające się dla swoich synów. W „Przedwiośniu” jest to Cezary, a w „Dziadach” – Jaś Rollison. Natomiast matka w „Granicy” jest dla Elżbiety obca i nieznana. Kreacje matek w „Przedwiośniu” i „Granicy” są bardzo przeciwstawne, natomiast pani Rollison jest podobna do pani Jadwigi Barykowej z utworu Żeromskiego. Nałkowska miała lepszy kontakt z ojcem, być może dlatego tak przedstawiła relacje Elżbiety z matką.
Jadwiga Barykowa była Polką, żoną Seweryna, którzy wraz z synem Cezarym mieszkali w Baku, w Rosji. Była ona całkowicie uzależniona od męża, nie znała bowiem rosyjskiego, czuła się w Rosji nie pewnie, tęskniła za ojczyzną. Gdy mąż wyjechał na wojnę, jej bezradność i lęk stały się jeszcze większe, gdyż została sama z Czarusiem. Musiała teraz dodatkowo przejąć obowiązki męża, organizować życie sobie i synowi. W Baku były to czasy groźne i niebezpieczne, wybuchła rewolucja, bała się o syna, na którego rewolucja i rewolucjoniści mieli ogromny wpływ. Cezary stał się dla niej niedobry, niegrzeczny, nie mogła znaleźć z nim wspólnego języka, czuła się odrzucona.
Pani Jadwiga się postarzała, schudła i z każdym dniem stawała się coraz słabsza. Teraz miłość, którą matka obdarzała syna została obrócona. Teraz to Cezary zaczął martwić, opiekować się i poświęcać matce więcej czasu. Cezary zaczął rozumieć i doceniać to co matka mówiła mu o rewolucji i rewolucjonistach. Doceniał jej mądrość, jej szacunek dla innych. Bardzo boleśnie odczuł jej śmierc i zhańbienie zwłok. Było mu bez niej bardzo ciężko.
W „Granicy” postać matki kontrastuje z matką Cezarego. Elżbieta myślała o matce, której brakowało jej w czasie choroby. Matka dla Elżbiety to kobieta piękna, elegancka, zadbana, wiecznie oczekująca na któregoś ze swoich mężczyzn. Elżbieta nie widziała w niej matki, widziała ona zwyczajnie drugą kobietę. Pani Biecka – Niewieska nie jest Elżbiecie bliska. Dużo bardziej bliższa jest jej pani Kolichowska, która ją wychowała po odtrąceniu przez matkę. Ela ma żal do matki, że nie była jej ukochaną córką, że matka nie zajmowała się nią w szczęściu i w chorobie. Mimo, iż widzi u niej uśmiech nie może zmienić myśli, że matka jest niedobra. Jednak potrzebowała jej, chciała się zwierzyć z kłopotów, które dotyczyły Zenona. Pani Biecka – Niewieska nie chciała się jednak angażować w dorosłe życie Elżbiety. Przez to Elżbieta nabiera ponownie do matki dystansu. Pomimo tego wszystkiego Elżbieta przenosi wzór matki na swoje życie i również pozostawia dziecko pod opieką swej teściowej.
Trzecią postacią jest pani Rollison. Fragment, na którym oprę swoje rozważania, czyli scena VIII w III części „Dziadów” opowiada o tym, jak bohaterka rozmawia z senatorem w sprawie syna. Błaga go o interwencję w sprawie Jasia, którego władza prawie zakatowała na śmierć. Słyszała nawet jego głos, gdy był katowany. Chciała zobaczyć syna i sprowadzić do niego księdza. Jest ona kobietą niewidomą, co tłumaczy że syn jest jej głównym źródłem utrzymania i opieki. W następnej scenie, gdy wie, że jej syn już nie żyje, wbiega na bal i oskarża senatora o zabicie młodego Rollisona. Głównie skupia się ona na miłości do syna, lecz pewnie też w niewielkiej części myśli o sobie, bo bez syna nie mogłaby się obejść. Ta kobieta jest przykładem matki troszczącej się o swoje dziecko. Przejawia ona równie mocną miłość do syna, jak pani Jadwiga Barykowa.
Po porównaniu różnych kreacji matek i ich relacji z dziećmi mogę stwierdzić, że to co dziecko dostanie od rodzicielki w dzieciństwie, warunkuje jego los w późniejszym życiu i nastawienie wobec innych. Cezary, który doznał dużo miłości, będzie wrażliwy na krzywdę innych, na przykład przytoczę tu motyw zmarłej Ormianki. Elżbieta będzie zobojętniała, zimna i zdystansowana wobec innych. Była taka w stosunku do męża. Z pewnością pani Rollison miała z synem również dobry kontakt.
 

4
Średnia ocena: 4 (1 głos)
Tags:
no nie pierdol...

no nie pierdol...

Anonymous, wt., 04/20/2010 - 22:24
19

19

Anonymous, ndz., 04/18/2010 - 07:01
moze byc, ale zbyt

moze byc, ale zbyt ogolnikowo potraktowany temat...oceniam na 3

Anonymous, pt., 12/26/2008 - 19:39

Najnowsze odcinki wideokursu angielskiego na Youtube



Wypracowania Użytkowników