"Żyjemy w niebezpiecznej epoce. Ludzie zdobyli kontrolę nad przyrodą, zanim zdobyli kontrolę nad sobą." Słowami niemieckiego filozofa, Albert Schweitzer’a pozwole sobie zaczac mój apel o ochrone srodowiska naturalnego i humanitarne traktowanie zwierzat.Trudno powiedziec jednoznacznie kiedy czlowiek pojawil się na ziemi. Szacuje się, ze pierwsza z form hominidow, Driopitek, wyksztalcil się ok. 10 mln lat temu, przy czym z istota myslaca mamy doczynienia dopiero od ok. 130 tys lat. Wtedy stajemy się gatunkiem dominujacym,panującym nad pozostałymi. Z resztą nawet Biblia pomijając cała ewolucje, sytuuje człowieka ponad wszelkimi zwierzętami,a bóg czyni go władcą raju, krolem ziemi. Przez wieki jednak pierwotny zamysł, byśmy troszczyli się i brali odpowiedzialność za nasze środowisko zaczął zanikać i tak, w dzisiejszych czasach dzialania ludzi kierowane sa raczej przeciwko niż ku ochronie natury. Tysiace drzew wycinanych pod autostrady, niebagatelne liczby osuszanych naturalnych zbiornikow wodnych, tony odpadków na ulicach miast, kłeby smogu czajacego się w powietrzu oraz niezliczona ilosc zwierzat mordowanych, a to z czystej glupoty, a to dla przyjemnosci, w ramach hobby, albo w laboratorich czy nawet dla zapokojenia wygorowanych gust kulinarnych, wróża rychła zagłade calej naszej planety! Na drodze do wlasnego komfortu nasza cywilizacja zaczela uniemozliwiac harmonijny rozwoj srodowisku naturalnemu. Dzialania czlowieka staja się realnym zagrozeniem zrowno dla fauny jak i dla flory. Umiemy kaleczyc nawet powietrze! Tak jak pisał wpomniany wczesniej Schweitzer, jestesmy niebezpieczni z racji tego, ze nie potrafimy pohamowac wlasnych rzadz i realizujac swoje wizje swiatopogladowe, stajemy się srodkiem destrukcyjnym, na tyle silnym, ze nie do zatrzymania. Dajemy kiepskie swiadectwo epoki i to nasze pokolenie w przyszlosci będzie się winic za fatalny stan srodowiska. Zatem nawoluje wszystkich do powaznej kontemplacji! Nikt nie oczekuje cudow, czynow heroicznych! Wystarczy by każdy we wlasnym zakresie zadbal o to, zeby smieci wyrzucac do wyznaczonych w tym celupojemnikow, żeby dokladnie zakrecac kran, nie zostawiac sprzetow w trybie czuwania na dluzszy czas, albo zeeby z jego reki krzywda nie dotknela zadnego zwierzecia. To takie proste! Jeżeli tylko nie będziemy szkodzic, zaczniemy pomagac! Doskonale obrazuuja to slowa wiersza Anny Kamieńskiej: „Swiety Franciszku nie z tego swiata – samochodow, Maszyn, spalin, zgielku, naucz nas zgody ze swiatem, Która niebylaby kompromisem. […] Nie pozwol nam zniszcyc doszczetnie powietrza, wody, Ptakow, pszczol i wilkow. Niech cos jeszcze zostanie Dla tych, co będą potem.”Zatem niech każdy z nas sprobuje zastanowic się jeszcze raz nad swoim postepowaniem, nad zachowaniem na codzien i postara się cos zmienic. Poki jeszcze slychac spiew ptakow, poki możemy podziwiac piekno krajobrazu, dopóki mamy czym oddychac!